هدایت شوندگان امام هادی علیه السلام
نادان ، اسیر زبان خویش است . (مسند الامام الهادى ، ص 304)هدایت شوندگان امام هادی علیه السلام
نادان ، اسیر زبان خویش است . (مسند الامام الهادى ، ص 304)
روزها شوم و نحس نیستند اتفاقات بد عکس العمل عملکرد بد ماست
حسن به مسعود مىگوید: به محضر مولایم حضرت ابوالحسن الهادى علیهالسلام رسیدم. در آن روز چند حادثه ناگوار و تلخ برایم رخ داده بود؛ انگشتم زخمى شده و شانهام در اثر تصادف با اسب سوارى صدمه دیده و در یک نزاع غیر مترقبه لباسهایم پاره شده بود. به این خاطر، با ناراحتى تمام در حضور آن گرامى گفتم: عجب روز شومى برایم بود! خدا شرّ این روز را از من باز دارد!
امام هادى علیهالسلام فرمود: «یَا حَسَنُ هَذَا وَ أَنْتَ تَغْشَانَا تَرْمِى بِذَنْبِکَ مَنْ لَا ذَنْبَ لَهُ؛ اى حسن! این [چه سخنى است که مىگویى] با اینکه تو با ما هستى، گناهت را به گردن بىگناهى مىاندازى! [روزگار چه گناهى دارد!]»
حسن بن مسعود مىگوید: با شنیدن سخن امام علیهالسلام به خود آمدم و به اشتباهم پى بردم. گفتم: آقاى من! اشتباه کردم و از خداوند طلب بخشش دارم.
امام فرمود: اى حسن! روزها چه گناهى دارند که شما هر وقت به خاطر خطاها و اعمال نادرست خود مجازات مىشوید، به ایام بدبین مىشوید و به روز بد و بیراه مىگویید!
حسن گفت: اى پسر رسول خدا!، براى همیشه توبه مىکنم و دیگر عکس العمل رفتارهایم را به روزگار نسبت نمىدهم.
امام در ادامه فرمود: «یَا حَسَنُ اِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمُثِیبُ وَ الْمُعَاقِبُ وَ الْمُجَازِى بِالاْءَعْمَالِ عَاجِلاً وَ آجِلاً؛ اى حسن! به طور یقین خداوند متعال پاداش مىدهد و عقاب مىکند و در مقابل رفتارها در دنیا و آخرت مجازات مىکند.»
بحارالانوار، ج 56، ص 2.
منبع: گروه دین و اندیشه تبیان-تنظیم از حسین عسگریحسد، تکبر، خودبینی، بخل و طمع ورزی در کلام امام هادی( ع)
قالَ الإمامُ الهادی - علیه السلام - : الْحَسَدُ ماحِقُ الْحَسَناتِ، وَالزَّهْوُ جالِبُ الْمَقْتِ، وَالْعُجْبُ صارِفٌ عَنْ طَلَبِ الْعِلْمِ داع إلَی الْغَمْطِ وَالْجَهْلِ، وَالبُخْلُ أذَمُّ الاْخْلاقِ، وَالطَّمَعُ سَجیَّةٌ سَیِّئَةٌ.
«بحارالأنوار، ج 69، ص 199، ح 27»
امام علی النقی حضرت هادی - علیه السلام - فرمود:
حسد موجب نابودی ارزش و ثواب حسنات می گردد.
و تکبّر و خودخواهی جذب کننده دشمنی و عداوت افراد می باشد.
و عُجب و خودبینی مانع تحصیل علم خواهد بود و در نتیجه شخص را در پَستی و نادانی نگه می دارد.
و بخیل بودن بدترین اخلاق است;
و طَمَع داشتن خصلتی ناپسند و زشت می باشد.
به نقل از سایت اندیشه قم
